Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości
Jedną z podstawowych zachęt inwestycyjnych dostępnych dla przedsiębiorców w gminach jest zwolnienie z podatków i opłat lokalnych. Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej U.p.o.l) przyznaje radom gmin uprawnienia w zakresie kształtowania stawek podatkowych i ustanawiania przedmiotowych zwolnień od przewidzianych w niej podatków i opłat. Podstawowe znaczenie dla przedsiębiorców ma zwolnienie z podatku od nieruchomości.
Przedmiot podatku od nieruchomości
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają:
- grunty,
- budynki lub ich części,
- budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Podatnicy podatku od nieruchomości
Podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, które są właścicielami lub posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych, użytkownikami wieczystymi gruntów lub posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Nieruchomości Rolnych lub z innego tytułu prawnego, jak również jest bez tytułu prawnego.
Wysokość stawek podatku od nieruchomości określa w drodze uchwały rada gminy, z tym że stawki roczne nie mogą przekroczyć limitów określonych w U.p.o.l.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości
Rada gminy w drodze uchwały może ustanowić zwolnienie od podatku od nieruchomości dla przedsiębiorców, jako jedną z form pomocy publicznej.
Pomoc powstająca przy zastosowaniu zwolnienia z podatku od nieruchomości odpowiada wartości zwolnienia podatkowego. Co warte podkreślenia pomoc podatkowa na podstawie uchwał rad gmin jest tzw. „pomocą automatyczną”, co oznacza, że zwolnienie przysługuje z mocy samego prawa, po spełnieniu przez przedsiębiorcę przesłanek ustalonych w uchwale rady gminy. Wymogiem jest jednak zawsze zgłoszenie zamiaru korzystania z pomocy, zgodnie ze wzorem zgłoszenia, który powinien być określony w uchwale rady gminy. Wszelkie nakłady inwestycyjne poniesione przed dokonaniem zwolnienia nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane.
Zwolnienia w podatkach i opłatach lokalnych mogą być wprowadzane z uwzględnieniem warunków określonych w:
- rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 20d ust. 1 U.p.o.l. (obecnie obowiązuje Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 2015 r. w sprawie warunków udzielania zwolnień z podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną, pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną, pomoc na infrastrukturę lokalną, pomoc na rzecz regionalnych portów lotniczych oraz pomoc na rzecz portów (Dz. U. z 2022 r. poz. 1387),
- aktach regulujących udzielanie pomocy de minimis,
- aktach regulujących udzielanie pomocy w ramach wyłączeń grupowych.
Najczęściej rady gmin wprowadzają zwolnienia na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów, które stanowi ogólnopolski program pomocowy oraz w ramach pomocy de minimis.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów
Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie warunków udzielania zwolnień od podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną, określa ramowe warunki, jakie muszą być spełnione, aby podatnik mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości, jako regionalnej pomocy inwestycyjnej.
Sposób obliczania pomocy
Udzielana pomoc może być obliczana w odniesieniu do:
- kosztów inwestycji w środki trwałe oraz w wartości niematerialne i prawne, które są związane z realizacją nowej inwestycji, lub
- kosztów utworzenia miejsc pracy związanych z realizacją nowej inwestycji.
Warunki udzielenia pomocy
- dokonanie, przed rozpoczęciem realizacji inwestycji, zgłoszenia właściwemu organowi podatkowemu zamiaru korzystania z pomocy. Uchwała rady gminy powinna określać tryb i formę dokonania takiego zgłoszenia. Tylko koszty poniesione po dokonaniu zgłoszenia mogą być zaliczone do objęcia pomocą,
- zobowiązanie się przedsiębiorcy do pokrycia co najmniej 25 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą ze środków własnych lub z zewnętrznych źródeł finansowania (niepochodzących z pomocy publicznej),
- utrzymanie inwestycji w danym regionie przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku MŚP co najmniej 3 lat, od dnia zakończenia jej realizacji,
- w przypadku pomocy obliczanej na podstawie kosztów utworzenia nowych miejsc pracy, warunkiem jest ich utworzenie w okresie nie później niż 3 lata od dnia zakończenia inwestycji i utrzymanie zatrudnienia na poziomie nie niższym niż średnia z 12 miesięcy poprzedzających utworzenie miejsc pracy oraz utrzymanie nowo utworzonych miejsc pracy, przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku MŚP co najmniej 3 lat, od dnia ich utworzenia.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis
Rada gminy może wprowadzić w formie uchwały stanowiącej program pomocowy zwolnienia podatkowe z zachowaniem rozwiązań opartych na wspólnotowych przepisach o pomocy de minimis, co zwalnia pomoc od obowiązku notyfikacji, jednak projekt uchwały musi być przekazany
do wiadomości Prezesowi UOKiK.
Podstawowym aktem prawnym regulującym udzielanie pomocy de minimis jest Rozporządzenie Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis, które umożliwia udzielanie pomocy również w sektorze transportu drogowego.
Pułapy pomocy de minimis
Rozporządzenie Komisji (UE) ustala pułap pomocy de minimis w wysokości 300 tys. euro, przez trzy kolejne lata. Pomoc tę oblicza się w ten sposób, że dodaje się pomoc uzyskaną w ciągu minionych trzech lat, a suma pomocy nie może przekroczyć 300 tys. euro.
Na podstawie obowiązującego do dnia 31 grudnia 2023 r. Rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. U. UE. L. z 2013 r. Nr 352, str. 1 z późn. zm.)., powyższy limit wynosi 200 tys. euro, a w przypadku sektora transportu drogowego – 100 tys. euro. Pomoc tę oblicza się w ten sposób, że dodaje się pomoc uzyskaną w roku bieżącym i dwóch latach poprzedzających. W zależności od brzmienia uchwały danej rady gminy, pomocy de minimis można udzielać zgodnie z rozporządzeniem KE nr 1407/2013 jeszcze do dnia 30 czerwca 2024 r.
Zakres stosowania
Uchwały w sprawie zwolnień w ramach pomocy de minimis mogą dotyczyć w zasadzie wszystkich podatków i opłat lokalnych i mogą być podejmowane niezależnie od uchwał przewidujących innego rodzaju pomoc (regionalną, w ramach wyłączeń grupowych). W takiej sytuacji jednakże należy rozgraniczyć zasady stosowania zwolnień z uwagi na możliwość ich dublowania się.
Obowiązek wydawania zaświadczeń o pomocy de minimis
Ustawa o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej wprowadza obowiązek wystawiania zaświadczeń stwierdzających, że udzielona pomoc publiczna jest pomocą de minimis.